श्रीदेव्युवाच ।=२०


अनुत्तरं कथं देव स्वतः कौलिकसिद्धिदम् ।
येन विज्ञातमात्रेण खेचरीसमतां व्रजेत् ॥ १ ॥

एतद्गुह्यं महागुह्यं कथयस्व मम प्रभो ।
हृदयस्था तु या शक्तिः कौलिनी कुलनायिका ॥ २ ॥

तां मे कथय देवेश येन तृप्तिं व्रजाम्यहम् ।


श्रीभैरव उवाच ।


शृणु देवि महाभगे उत्तरस्याप्यनुत्तरम् ॥ ३ ॥

कथयामि न संदेहः सद्यः कौलिकसिद्धिदम् ।
कौलिकोऽयं विधिर्देवि मम हृद्व्योम्न्यवस्थितः ॥ ४ ॥

अथाद्यास्तिथयः सर्वे स्वरा बिन्द्ववसानकाः ।
तदन्तः कालयोगेन सोमसूर्यौ प्रकीर्तितौ ॥ ५ ॥

पृथिव्यादीनि तत्त्वानि पुरुषान्तानि पञ्चसु ।
क्रमात्कादिषु वर्गेषु मकारान्तेषु सुव्रते ॥ ६ ॥

वाय्वग्निसलिलेन्द्राणां धारणानां चतुष्टयम् ।
तदूर्ध्वे शादिविख्यातं पुरस्ताद्ब्रह्मपञ्चकम् ॥ ७ ॥

अमूला तत्क्रमा ज्ञेया क्षान्ता सृष्टिरुदाहृता ।
सर्वेषां चैव मन्त्राणां विद्यानां च यशस्विनि ॥ ८ ॥

इयं योनिः समाख्याता सर्वतन्त्रेषु सर्वदा ।
चतुर्दशयुतं भद्रे तिथीशान्तसमन्वितम् ।
तृतीयं ब्रह्म सुश्रोणि हृदयं भैरवात्मनः ॥ ९ ॥

एतन्ना योगिनीजातो ना रुद्रो लभते स्फुटम् ।
हृदयं देवदेवस्य सद्यो योगविमोक्षदम् ॥ १० ॥

अस्योच्चारे कृते सम्यङ्मन्त्रमुद्रागणो महान् ।
सद्यः सन्मुखतामेति स्वदेहावेशलक्षणम् ॥ ११ ॥

मुहूर्तं स्मरते यस्तु चुम्बके नाभिमुद्रितः ।
स बध्नाति तदा देहं मन्त्रमुद्रागणं नरः ॥ १२ ॥

अतीतानागतानर्थान् पृष्टोऽसौ कथयत्यपि ।
प्रहराद्यदभिप्रेतं देवतारूपमुच्चरन् ॥ १३ ॥

सक्षात्पश्यत्यसंदिग्धमाकृष्टं रुद्रसक्तिभिः ।
प्रहरद्वयमात्रेण व्योमस्थो जायते स्मरन् ॥ १४ ॥

त्रयेण मातरः सर्वा योगेस्वर्यो महाबलाः ।
वीरा वीरेस्वराः सिद्धा बलवान् शाकिनीगणः ॥ १५ ॥

आगत्य समयं दत्त्वा भैरवेण प्रचोदिताः ।
यच्छन्ति परमां सिद्धिं फलं यद्वा समीहितम् ॥ १६ ॥

अनेन सिद्धाः सेत्स्यन्ति साधयन्ति च मन्त्रिणः ॥ १७ ॥

यत्किंचिद्भैरवे तन्त्रे सर्वमस्मात्प्रसिध्यति ।
मन्त्रवीर्यसमावेशप्रभावान्न नियन्त्रिणा ॥ १८ ॥

अदृष्टम.ङ्दलोऽप्येवं यः कश्चिद्वेत्ति तत्त्वतः ।
स सिद्धिभाग्भवेन्नित्यं स योगी स च दीक्षीतः ॥ १९ ॥

अनेन ज्ञातमात्रेण ज्ञायते सर्वशक्तिभिः ।
शाकिनीकुलसामान्यो भवेद्योगं विनापि हि ॥ २० ॥

अविधिज्ञो विधानज्ञो जायते यजनं प्रति ।
कालाग्निमादितः कृत्वा मायान्तं ब्रह्मदेहगम् ॥ २१ ॥

शिवो विश्वद्यनन्तान्तः परं शक्तित्रयं मतम् ।
तदन्तर्वर्ति यत्किंचिच्छुद्धमार्गे व्यवस्थितम् ॥ २२ ॥

अणुर्विशुद्धमचिरादैस्वरं ज्ञानमश्नुते ।
तच्चोदकः शिवो ज्ञेयः सर्वज्ञः परमेश्वरः ॥ २३ ॥

सर्वगो निर्मलः स्वच्छस्तृप्तः स्वायतनः शुचिः ।
यथा न्यग्रोधबीजस्थः शक्तिरूपो महाद्रुमः ॥ २४ ॥

तथा हृदयबीजस्थं जगदेतच्चराचरम् ।
एवं यो वेत्ति तत्त्वेन तस्य निर्वाणगामिनी ॥ २५ ॥

दीक्षा भवत्यसंदिग्धा तिलाज्याहुतिवर्जिता ।
मूर्ध्नि वक्त्रे च हृदये गुह्ये मुर्तौ तथैव च ॥ २६ ॥

न्यासं क्र्त्वा शिखां बद्ध्वा सप्तविंसतिमन्त्रिताम् ।
एकैकेन दिशां बन्धं दशानामपि कारयेत् ॥ २७ ॥

तालत्रयं पुरा दत्त्वा सशब्दं विघ्नशान्तये ।
शिखासंख्याभिजप्तेन तोयेनाभ्युक्षयेत्ततः ॥ २८ ॥

पुष्पादिकं क्रमात्सर्वं लिङ्गं वा स्थ.ङ्दिलं च वा ।
चतुर्दशाभिजप्तेन पुष्पेणासनकल्पना ॥ २९ ॥

तत्र सृष्टिं यजेद्वीरः पुनरेवासनं ततः ।
सृष्टिं तु सम्पुटीकृत्य पश्चाद्यजनमारभेत् ॥ ३० ॥

सर्वतत्त्वसुसम्पूर्णां सर्वावयवशोभिताम् ।
यजेद्देवीं महाभागा सप्तविंशतिमन्त्रिताम् ॥ ३१ ॥

ततः सुगन्धिपुष्पैश्च यथाशक्त्या समर्चयेत् ।
पूजयेत्परया भक्त्या स्वात्मनं च निवेदयेत् ॥ ३२ ॥

एवं यजनमाख्यातमग्निकार्येऽप्ययं विधिः ।
कृतपूजाविधिः सम्यक्स्मरन् बीजं प्रसिद्ध्यति ॥ ३३ ॥

आद्यन्तरहितं बीजं विकसत्तिथिमध्यगम् ।
हृत्पद्मान्तर्गतं ध्यायेत्सोमांशुं नित्यमभ्यस्येत् ॥ ३४ ॥

यान् यान् कामयते कामांस्तान् ताञ्च्छीघ्रमवाप्नुयात् ।
अज्ञः प्रत्यक्षतामेति सर्वज्ञत्वं न संशयः ॥ ३५ ॥

एवं मन्त्रफलावप्तिरित्येतद्रुद्रयामलम् ।
एतदभ्यासतः सिद्धिः सर्वज्ञत्वमवाप्यते ॥ ३६ ॥
------------------------------------------------------------------------